Café-bar April
Mensen
Als nieuwste en hypermodern ingerichte homozaak trok de April al van meet af aan niet alleen hippe homo's, maar iedereen die zichzelf trendy en modieus vond, zoals bijvoorbeeld veel mensen uit de mode- en de kunstwereld.
De April was een mooie zaak met mooie mensen - maar Frans en Guus letten er desondanks goed op dat iedereen zich er kon thuisvoelen: homo en hetero, man en vrouw, jong en oud.
De bezoekers kwamen al snel ook uit de rest van Nederland, uit Europa en vooral uit Amerika. Hierdoor was de April in een mum van tijd wereldberoemd: als je het in New York over Amsterdam had, dan kende men de April en zelfs toen oprichter
Frans Monsma in 1982 of '83 een keer in Brazilië was, bleek men daar van de April gehoord te hebben!
Café-bar April in 1983
(Foto: David Jarrett)
Impressies
Het publiek uit de begintijd wordt in de homogids "Amsterdam in je kontzak" uit 1984 als volgt beschreven:
De mondaine 'chiceria' van de jaren tachtig eet en drinkt in de Reguliersdwarsstraat. De April vangt het leeuwendeel van de homo's op die zich in die sferen bewegen.
Maar het publiek dat zich hier vertoont en komt kijken is, typisch Amsterdams, toch weer een smeltkroes van uiteenlopende (sub-)culturen: Amerikaanse toeristen, discomodettes, rijpere heren, snobistische dertigers, nieuwe wilden, leertypes en personeel (m/v) van modellenbureau's. M.a.w. een niet onaantrekkelijke dwarsdoorsnede van de Amsterdamse kroegbevolking.
Dat zoekt elkaar op in een goed geoutilleerde bar met een snelle service. In de namiddag, gelukkig niet zó druk, kun je aan de leestafel Nederlandse en buitenlandse kranten doornemen, rustig om je heen kijken, en kost het weinig moeite om met iemand in gesprek te raken.
's Avonds, na tienen, is het al snel zeer druk. Op warme dagen breidt het caféleven zich uit tot op de straat, soms dermate dat de flanerende auto's in het publiek blijven steken.
Hier ook nog wat foto-impressies van mensen in de April tijdens de jaarwisseling 1983/'84:
(foto's: collectie Frans Monsma)
Aidsvoorlichting
Vanuit betrokkenheid bij hun bezoekers hadden Frans en Guus ook aandacht voor de minder leuke kanten van het leven. Zij toonden dit toen aids de Amsterdamse gayscene trof.
In 1982 of '83 werd de April benaderd door Nel Albrechts van de afdeling GVO van de gemeentelijke gezondheidsdienst GG&GD, met de vraag of vanuit de zaak voorlichting kon worden gegeven over aids. Menigeen vond dit maar ongezellig, maar Frans en Guus zagen nut en noodzaak er wel van in en stemden er mee in.
Zodoende werd de April 1 keer per maand op woensdagmiddag ter beschikking gesteld voor aidsvoorlichting en later kon er ook bloed worden afgenomen voor een aidstest, iets dat in die tijd ook zeer omstreden was. Ook
Guus Silverentand liet zich hierbij testen, waarbij noodlottigerwijs aan het licht kwam dat hij zelf de ziekte ook had opgelopen.
Zulke voorlichting is nog een tijdlang doorgegaan, want nog op vrijdag 26 februari 1988 was er om 20.00 uur voorlichting over aids in de April.
(collectie IHLIA-Homodok)
Voor de hulp aan aidspatiënten was natuurlijk ook geld nodig. Om dat bij elkaar te krijgen dachten Frans Monsma en Hans Klaphake aan een aidsfeest. Dat idee stuitte wederom op veel weerstand, aids en feest zouden niet samengaan, maar het werd desondanks toch doorgezet.
Volgens de beproefde formule werd toen in 1985 in samenwerking met Downtown en April in Flora Palace het eerste aidsbenefietfeest van Nederland georganiseerd. De opbrengst van dit feest werd het eerste kapitaal van het Aids Fonds.
Happy Hour
Hét wekelijkse evenement bij uitstek was het zondagse dubbele Happy Hour. Dat is echter niet altijd zo geweest. In de beginjaren was er namelijk nog geen happy hour.
Dit verschijnsel werd in Amsterdam voor het eerst ingevoerd door Manfred Langer in zijn toenmalige kroeg Chez Manfred in de Halvemaansteeg. Hij kwam op dit idee doordat hij in de krant had gelezen dat een happy hour in Amerika zo populair was.
Na Chez Manfred namen andere zaken dit over, maar
Frans Monsma heeft er gedurende zijn tijd in de April nooit aan willen beginnen. Daarentegen was er toen wel een pasjessysteem bedacht, waarmee vaste klanten krediet konden krijgen en pas aan het eind van de maand hoefden te betalen.
Piekuur
Pas na de overname door
Sjoerd Kooistra in 1986 kwam er een zogeheten Piekuur: een biertje voor 1,- gulden in plaats van 2,25. Dit Piekuur werd ingeleid met het nummer "Money, Money, Money" van ABBA en afgesloten met het eerdergenoemde sluitlied "April Love" van Pat Boone.
Onder de naam "Bubbling Sunday" werd het happy hour op zondag bovendien nog opgeluisterd met optredens en was er champenoise van het huis.
Het zondagse Happy Hour op straat (2006)
(foto: www.cafeapril.eu)
Na de verbouwing van 1996 wilden pachter Ernst Verhoeven en zijn compagnon het concept van de Bubbling Sunday uitbreiden tot een zondagmiddag met steeds wat nieuws: nu eens een optreden van een bekende artiest, dan weer een haringkar, of een suikerspinwagen, of een oesterman, of gratis champagne, of opeens een uur lang alles gratis.
Het idee was dat het steeds iets anders moest zijn en zodat het verrassend bleef. Dit kon dan eventueel gekoppeld worden aan een Tea-Dance in de
Exit, die ook ingrijpend verbouwd zou gaan worden.
Advertentie voor The Other Side
of April's Aspen
Double Happy Hour
Hoe leuk deze plannen ook waren, eigenaar Sjoerd Kooistra vond ze te omslachtig. Hij besloot uiteindelijk om het happy hour eenvoudigweg te verdubbelen. Hiermee was het fameuze Double Happy Hour van 18.00-20.00 uur geboren. Kooistra zou altijd een groot voorstander van happy hours zijn, mede omdat hij met zijn vele zaken dan goedkoper kon inkopen.
Personeel uit vroeger jaren
(foto's: www.april-exit.com)
> Meer fotootjes van bezoekers en crew uit
2004
In 2001 werd onder de toenmalige pachter op vrijdag en zaterdag een Shuffle Bubble ingevoerd, waarbij het happy hour op wisselende tijden plaatsvond. Dit dus naast de Double Bubble op zondag van 18.00-20.00 en de gewone Bubble van maandag t/m donderdag van 18.00-19.00 uur.
Bovendien werden toen zwaailichten opgehangen om de Bubbles, zoals de happy hours toen werden genoemd, aan te kondigen. Dit was een idee dat door een medewerker uit London was meegebracht.
Zo begon 10 minuten vóór de Bubble het rode licht te zwaaien, 5 minuten later gevolgd door het gele licht en tijdens de Bubble zelf nog aangevuld met het blauwe zwaailicht. Later deed alleen het gele licht het nog:
De zwaailichten voor het Happy Hour (2007)
(foto: www.cafeapril.eu)
Nadat de April op 8 januari 2008 werd gesloten voor de algehele verbouwing, werd het dubbele Happy Hour op zondag voorlopig verplaatst naar de
Soho. Het was even afwachten of het na deze verhuizing even populair zou blijven, maar dat bleek al gauw het geval. Ook bij de Soho stond in de zomerperiode de straat net zo vol als bij de April het geval was.
In oktober 2008 werd besloten dat het dubbele Happy Hour voortaan permanent in de Soho zou blijven en niet meer naar de nieuwe April zal terugkeren.
Vlak voor de heropening in juli 2009 kwam men daar echter weer op terug en werd bekend gemaakt dat ook de nieuwe April weer een dubbel happy hour zou krijgen, maar nu van 19.00-21.00 uur, want ook de Soho zou haar dubbele happy hour (van 17.00-19.00 uur) houden.
Flyer voor de nieuwe happy hours bij April en Soho (2009)
Driedubbel
Naast het dubbele zondagse happy hour kwam er ook weer een gewoon doordeweeks happy hour. Ook dit vond plaats aansluitend op dat van de Soho, namelijk van 23.00-24.00 uur. Niet veel later werd tenslotte het vroegere happy hour eerder op de avond, van 18.00-19.00 uur weer in ere hersteld.
Daarmee had de nieuwe April doordeweeks dus twee happy hours per dag plus het dubbele happy hour op zondag. Qua bier was inmiddels overgestapt van Dommelsch naar Heineken, zoals eerder al bij de Exit en het Exit Café. Daarnaast kreeg de April, in navolging van de
ARC, ook een eigen cocktailnight op de donderdagavond.
Mede door de terugkeer van het zondagse happy hour was een groot deel van het oude Aprilpubliek na de heropening weer teruggekeerd. Maar ook jongeren en nieuwe mensen ontdekten de nieuwe April en zodoende kwam er opnieuw een gemengd gezelschap van mannen en vrouwen, jong en oud, homo en hetero - precies zoals het ooit begon.
Nieuwe locatie
Dit was echter niet van lange duur, want in 2010 werd als gevolg van de ineenstorting van het Kooistra-imperium eerst de April en later ook de Soho gesloten. Daardoor was aan het eind van dat jaar de in de zomer nieuw geopende
Taboo het enig overgebleven homocafé in de straat.
Deze zaak nam direct de Happy Hour-traditie van de April over, met een dagelijks Happy Hour om 18.00 uur en op zondag een dubbel Happy Hour van 18.00 - 20.00 uur. Hiermee werd de Taboo bar direct de "homohuiskamer" voor de oude garde van de Reguliersdwarsstraat.
Shirt met logo en het oude
webadres (2001)