---

Westelijk deel - Oneven nummers

 

Hieronder worden alle afzonderlijke gebouwen met de oneven huisnummers in het westelijke deel van de Reguliersdwarsstraat besproken.

Het betreft de nummers 1 t/m 75 in het gedeelte tussen Koningsplein en Vijzelstraat:




Nr. 1

Dit pand was van begin jaren '10 tot begin jaren '30, samen met de naastgelegen nummers 3 en 5 van de Reguliersdwarsstraat en de nummers 5 en 7 van het Koningsplein, onderdeel van Sanitair Technisch Bureau J.G. Korsten, dat centrale verwarming en sanitaire inrichtingen leverde.




In 1926 werd voor dit bureau op deze hoek een opvallend pand van 7 verdiepingen hoog ontworpen door Jan Wils, de architect van o.a. het Olympisch Stadion en het City Theater. Het ontwerp werd echter nooit uitgevoerd. Het grote blok werd nadien weer in afzonderlijke eenheden verhuurd, maar bleef in handen van dezelfde eigenaar, die ook nog nummer 7 van de Reguliersdwarsstraat bezit.

Nummer 1 van deze straat hoorde in 1970 weer bij schoenen- en tassenwinkel, tevens hofleverancier, De Lange op de hoek van het Koningsplein. Toen deze winkel in 1983 sloot, kwam hier een jaar later een vestiging van schoenenzaak Shoebaloo, die in dit filiaal lange tijd alleen luxe en trendy herenschoenen verkocht.

Tot eind 2007 waren de vierkante etalageramen van deze zaak aan de Reguliersdwarsstraat voorzien van een vierkleurige verlichting, die een heel toepasselijke blikvanger waren voor deze ingang van de straat:




Nadat deze etalagaramen sindsdien een kille witte verlichting hadden, kregen ze in maart 2014 weer een kleuriger verlichting, nu per raam gele, rode, groene en blauwe lampen. Na een algehele verbouwing van deze schoenenzaak eind 2015 verdwenen deze vensters weer en kwam hier een grotendeels blinde muur van zwart natuursteen:





Nr. 3

Van begin jaren '10 tot begin jaren '30 was dit pand onderdeel van Sanitair Technisch Bureau J.G. Korsten (zie nummer 1). Later bij het naastgelegen Italiaans restaurant Saturnino getrokken.



Nr. 5

Van begin jaren '10 tot begin jaren '30 was dit pand onderdeel van Sanitair Technisch Bureau J.G. Korsten (zie nummer 1). Sinds 1994 zat hier het Italiaanse restaurant Saturnino met fraaie Jugendstildecoraties, dat ook altijd veel homopubliek trok. Ondanks de grote naamsbekendheid werd de zaak in 2020 omgedoopt tot Rossini.



Nr. 7

In 1970 zat hier een snackbar en van midden jaren '80 tot eind jaren '90 het Franse specialiteitenrestaurant La Camargue. In het nieuwe millennium kwam hier het Italiaanse restaurant Romana, dat in september 2014 werd omgedoopt tot El Verano en in 2016 Verona heette.



Nr. 9

Van 1946 tot 1958 waren op dit adres de beroemde Toonder Studio's gevestigd, waar onder leiding van Marten Toonder o.a. de befaamde strips en tekenfilms van Tom Poes werden gemaakt. Dit pandje lijkt heel klein, maar toendertijd liep het helemaal door totaan het achtergelegen Singel en omvatte allerlei kamers en verdiepingen die via een wirwar van trappetjes en gangetjes bereikbaar waren.




Niet alleen zou deze 'onzichtbare' ruimte achter het oude geveltje goed in de geheimzinnige sfeer van de Tom Poes-verhalen gepast hebben, ook was dit, wellicht mede daarom, de favoriete werkplek van Marten Toonder zelf.
Heel jammer vond hij het dan ook toen in 1958 de huur werd opgezegd en hij moest verhuizen naar een ander pand aan de Herengracht (zie: De Toonder Studio's).




Na het vertrek van de Toonder Studio's zaten onder meer makelaarskantoor NV Texel, reclamebureau Van Staal en Koster NV en Software Sciences Nederland BV op dit adres, waarna hier eind 1977 een studentenhuis van de Stichting PHAROS-huis kwam, waarbij PHAROS de afkorting is van het Latijnse zinnetje "Per Hospitium Ad Referendum Omnium Sociorum".



Nr. 11

Medio jaren '50 zat hier café 't Centrum. In 1963 kwam hier het eerste permanente homocafé in de Reguliersdwarsstraat: de Mac Donald. Het was in die dagen nog wel een besloten zaak, met gordijnen voor de ramen en een portier bij de deur.

De Mac Donald werd in 1981 overgenomen door Lou Charité, die de zaak een jaar later verkocht aan de roemruchte Manfred Langer. Deze maakte er de Traffic van en richtte de zaak in met allerlei dingen die met verkeer te maken hadden.

De Traffic werd in 1991 verkocht, waarna het nog korte tijd een heterozaak onder de naam Bicyclette en vervolgens een café-espressobar genaamd The Zoo was. Medio 1995 werd bij de gemeente een aanvraag ingediend voor het verenigen van deze horecaruimte met die van de nrs. 13-15 ten behoeve van een café, wat de gayfriendly club Virgo werd (zie onder).

Sindsdien is het pand in gebruik als restaurant. Zo was hier eind jaren '90 restaurant/steakhouse El Ternero gevestigd en zat er vervolgens het Thaise restaurant Phuket, dat in september 2008 onder een nieuwe eigenaar werd omgedoopt tot Phutakun.






Nr. 13-15

In de zomer van 1994 werd bij de gemeente een aanvraag ingediend om de begane grond van dit pand in een horecaruimte te veranderen. Blijkens de Man to Man Gay Guide van 1995/96 zat hier de Virgo, een dansclub met live optredens, thema-avonden en after parties. De onderstaande poster laat zien dat er elke vrijdag een party onder de naam Missing Link was, voor een gemengd publiek van lesbians, gays, bi-sexuals & friends met Natarcia als een van de DJ's. Virgo sloot in 1998.




In 1998 was op dit adres café Scandals gevestigd en in 2003 de M Bar, die in de gids Let's Go Amsterdam uit 2003 als volgt wordt beschreven:


Niet veel later kwam hier Club Dwarz, waar vanaf maart 2005 op vrijdagavond de Harem Nights werden georganiseerd: de eerste Turkse gay-clubavonden buiten Turkije. toen Dwarz kort daarna wegens problemen met de vergunning moest sluiten, werden deze avonden elders voortgezet.

Eind september 2005 werd hier door Chrit Reijnders de naar zijn eigen voorletter genoemde bar Plan C geopend. Dit was een trendy bar met gemengde muziek, die door Reijnders eigenhandig werd ingericht met een strak modern interieur, dat groots is opgezet, maar toch intiem aandoet. Plan C was ook populair bij studenten(verenigingen).

In 2008 werd de zaak overgenomen door Summy en Harry Singh, waarbij het concept hetzelfde bleef. In juni 2009 werd Bar Plan C gesloten.


Boven deze horecagelegenheid (nr. 13-15 hs) bevinden zich 3 appartementen (nr. 13 boven) en nog 1 appartement (nr. 15 boven). Bij een publieke verkoping eind 2008 bleken deze drie gedeelten verhuurd voor elk zo'n € 36.000,- per jaar.

Na een verbouwing werd hier in oktober 2009 het Ibiza Restaurant geopend, een zaak met Spaanse keuken van dezelfde eigenaar als de Ibiza Club aan de Lange Leidsedwarsstraat. Eind 2011 kreeg dit restaurant echter een Italiaanse keuken en werd eerst omgedoopt tot Pasta Primo en vervolgens in februari 2012 tot Il Primo.



Nr. 17-19

Rond de oorlogsjaren zou hier op de eerste verdieping een filmzaaltje geweest zijn en in 1949 werd hier Warmte Technisch Bureau Koningsplein vermeld, dat tot begin 1974 in dit pand gevestigd zou blijven.



In 1976 werd hier de eerste homodisco van de Reguliersdwarsstraat geopend: De Viking. Deze zaak had aanvankelijk een hippie-achtige karakter, maar door de hoerenjongens en de drugsdealers kreeg het een dubieuze naam. In 1987 werd de Viking na een drugsinval door de politie gesloten.

Na een verbouwing werd hier in 1989 Danscafé Havana geopend. Ook deze zaak had een wat alternatief karakter en werd daarmee voor velen een zeer geliefde en populaire uitgaansgelegenheid. In 2002 werd de Havana om financiële redenen gesloten.

Anderhalf jaar later werd het pand gekraakt door een groep studenten, die later werden afgewisseld door het collectief Vier de Wereld, dat er o.a. een kunstenaarswinkel opende. In 2005 verlieten zij het pand weer.

Nadat het gebouw weer een aantal jaren leeg had gestaan, opende hier in april 2009 een nieuwe zaak onder de naam Havanna Amsterdam. Dit was een restaurant en club, die begon als heterozaak, maar in juni 2009 weer een homozaak werd. De nieuwe Havanna kwam echter nooit goed van de grond en sloot eind februari 2010.

In september 2010 werd in dit pand voor de derde maal een horecazaak geopend die dezelfde naam had als zijn voorgangers: Club Havana. Deze onderneming was evenmin een succes en sloot dan ook in november al weer de deuren.

Een vierde Havana opende op 21 juli 2011 onder de naam Bar Havana, maar ook deze zaak liep niet naar verwachting en zodoende werd besloten om eind januari 2012 defintief te stoppen onder deze vanouds zo befaamde horecanaam.

In dit pand zat vervolgens van februari tot begin juni een tijdelijke, door brouwerij Bavaria gesponsorde Pop-Up Club, waar wisselende feesten van allerlei aard gehouden werden. Eind juni 2012 opende hier The Other Club, een uitgaansgelegenheid met Latin en R&B-feesten voor 25+ publiek, die echter ook weer als een nachtkaars uitging.

Na wederom een aantal jaren leegstand en een langdurige verbouwing, waarbij onder meer de ongelukkig geplaatste keuken naar boven werd verplaatst, opende hier in oktober 2016 een groot café-restaurant onder de naam The Big Apple.

Boven deze zaak werden twee appartementen gerealiseerd, waarvan er een begin 2017 voor 2350,- euro per maand te huur werd aangeboden. In april 2020 gaf de gemeente toestemming om de drie zelfstandige woonruimten om te vormen naar vijf, drie en vier onzelfstandige woonruimten.



Nr. 21

Eind mei 1936 opende L.B.A. Leenes hier een kroeg, die prompt bezoek kreeg van inspecteurs van de politie. Die troffen daar enkele homo's aan, waaronder Bob Schepers, de toendertijd bekende uitbater van achtereenvolgens de homokroegen Empire (Nes 17), Huize Volendam (Watersteeg 4-6) en Circuit (Spuistraat 330). Op grond van deze ontdekking kon Leenes de vergunningen voor drank en muziek wel vergeten, maar enkele maanden later zegde hij toe "alle homosexuelen te weren".

Sinds 1947 zat hier het kleine Franse restaurant Adrian, dat lange tijd herkenbaar was aan twee lantaarns aan de gevel en een permanent uithangende Franse vlag. In 1975 was het een zaak met 30 zitplaatsen, een bar en een "goede tot zeer goede keuken". Van 1967 t/m 1970 was Adrian één van de toen nog slechts drie restaurants in de stad met een Michelinster. De prijzen van de gerechten lagen destijds tussen de fl. 30,- en 75,-. Adrian bestond nog in 1992.






Tot medio augustus 2007 zat hier het studentikoze café Barfly. Na een renovatie is in november 2007 Code 21 in dit pand gekomen. Deze zaak werd in oktober 2010 onverwacht gesloten en door de gemeente dichtgetimmerd.

In april 2011 opende in dit pand de egyptisch/marokkaanse lounge- en waterpijpbar Greenlight Two, die twee maanden later omgedoopt werd tot Sultana Bar en zich ging richten op een oriëntaals gay publiek. Mede als gevolg van een telkens klagende buurman werd Sultana per 1 november 2012 echter weer gesloten.

Van december 2012 tot en met maart 2014 zat hier het Argentijnse grillrestaurant Casa Maria. Na een algehele interieurverbouwing opende in mei 2014 resto-bar Snappers in dit pand. In de zomer van 2018 werd het stilzwijgend verkocht, waarna de nieuwe eigenaar de zaak voorlopig naamloos voortzette.

Na een algehele interieurverbouwing werd hier in januari 2019 het Mediterraanse restaurant Middl.Eat geopend.



Nr. 23

Medio jaren '50 zat hier Garage Perez. Later zaten hier het Thaise restaurant Mai Thai, het Franse restaurant Zet Isie. Begin jaren '80 werd het hele pand herbouwd, waarbij alleen de oude voorgevel nog bleef staan. Het interieur werd echter heel goed gereconstrueerd met elementen in de stijl van de Amsterdamse School.

In 1984 zat hier vervolgens een proeflokaal onder de naam Het Amsterdams Wijnhuis, dat was opgezet door een aantal vrienden, wier namen op een gedenksteen onder het raam vermeld staan. Onder hen was ook de bekende Amsterdamse architect Dik Smeding:



Hoe lang deze zaak bestond is vooralsnog niet bekend, maar na een klein jaar leegstand werd het van december 1993 tot maart 1996 als een Frans restaurant voortgezet. Het rijkelijk van marmer voorziene interieur is inmiddels achter nieuwe betimmering verdwenen, maar de naam Het Amsterdams Wijnhuis is nog in glas-in-lood boven de voorruit bewaard gebleven.



Na Het Amsterdams Wijnhuis kwam hier restaurant Dia del Sol, maar dat hield het slechts zo'n 9 maanden vol. In 2004 volgde Restobar Knus, een klein en gezellig restaurantje met op de begane grond een bar voor allerlei drankjes, op de eerste verdieping een restaurantgedeelte en op de tweede verdieping een loungegedeelte en de toiletten. In het najaar van 2009 werd Knus gesloten, als zoveelste op rij in dat jaar (recensie op Gaynews.nl).


Al vrij snel na de sluiting van Knus kwam hier BLOC, een eveneens knus en gezellig zaakje, waar men aanvankelijk ook kon eten, maar dat later louter café werd. BLOC sloot per 1 januari 2012.

Eind juli 2012 opende in dit pand het pannenkoekenrestaurant Koning Pannenkoek, dat echter al snel werd omgedoopt tot Kom Proeven, maar per 1 januari 2013 al weer dicht ging. In april opende in dit pand het Tibetaanse restaurant Norling.

Norling ging na de eerste verplichte coronasluiting in het voorjaar van 2020 niet meer open, waarna de zaak werd overgenomen door de eigenaar van restaurant Middl.eat op nummer 21. Deze vormde het om tot Burger Joint, een eetgelegenheid voor burgers en tex-mexgerechten, die in juli 2021 open ging.

In februari 2024 opende op dit adres de vierde Nederlandse vestiging van de internationale keten Tokyo Ramen Takeichi.



Nr. 25

Eind jaren '90 zat hier Galerie 1718 - Culture & Camp, een galerie met homo-erotische kunst, die was genoemd naar het jaartal op de gevelsteen en het (homo)tijdschrift Culture & Camp. Hier vonden regelmatig tentoonstellingen plaats, zoals bijvoorbeeld deze advertentie voor een expositie in 2000 laat zien.

Tot medio 2007 was hier nog een antiekzaakje gevestigd. Nadat het lange tijd leeg had gestaan, werd het gehele pand, bestaande uit een winkelruimte en 3 woonverdiepingen, op 28 juni 2010 vrijwillig ter veiling aangeboden voor een bedrag van 600.000,- euro.

Dit pand heeft een fraaie gekleurde gevelsteen met het jaartal 1718, een zevenpuntige ster en de spreuk "Tis AL Out". Het jaartal is mogelijk het bouwjaar en de ster het herkenningsteken van het huis (zoals tegenwoordig het huisnummer). De spreuk spreekt eigenlijk voor zichzelf.


Na enkele jaren van leegstand werd eind augustus 2011 in dit pandje de chinese massagesalon Shui Ling Long geopend. Deze sloot eind 2016 en heropende in juni 2017 onder de naam Tieling. In oktober 2018 was het zaakje echter al weer gesloten.

Op 9 januari 2021 zou hier de vierde vestiging van de tattoostudio Holland Ink openen, maar vanwege de coronapandemie werd eerst in een busje getattooëerd. In februari 2022 had Holland Ink al weer plaatsgemaakt voor een tijdelijke coronatestlocatie van Carephar.



Nr. 27

Midden jaren '80 zat hier het grill restaurant Churrasco. In 1997 kwam hier het knoflookrestaurant Garlic Queen, dat alle gerechten met knoflook bereidt en van binnen op koninklijke wijze is aangekleed met portretten van de vroegere koningin Beatrix.





Nr. 29

In het voorjaar van 1980 opende hier Nextdoor, maar het is niet duidelijk wat voor soort zaak dat precies was.* Sinds begin jaren '80 zat hier coffeeshop Prix D'Ami, één van Amsterdams eerste en beste coffeeshops in de moderne zin des woords: waar dus soft-drugs gekocht en gebruikt konden worden. Samen met The Happy Family was Prix D'Ami een van de eerste coffeeshops die het door cannabispionier Ben Dronkers gekweekte nederwiet geleverd kregen.* In 1984 had Prix D'Ami ook een vestiging in de Haringpakkerssteeg 3.




Midden jaren '90 kwam hier Grand Prix, een coffeeshop die blijkens de naam en de afbeeldingen op het zonnescherm de racewereld als thema had. Sinds januari 2007 zat hier coffeeshop Betty TOO waar uiteenlopende culturele activiteiten georganiseerd werden, vaak speciaal gericht op de LHBTQ-gemeenschap. Ook had Betty Too een eigen weblog.

In augustus 2014 ging Betty Too samen met de voorheen op de Nieuwezijds Kolk gevestigde coffeeshop Betty Boop, wat na verloop van tijd ook de naam van de vestiging aan de Reguliersdwarsstraat werd. Begin 2021 werd deze zaak omgevormd tot de tweede vestiging van coffeeshop Easy Times, die sinds 1985 aan de Prinsengracht 476 gevestigd is.





Nr. 31

Dit pand met trapgevel is gebouwd in 1642 en is daarmee waarschijnlijk het oudste nog bestaande gebouw in de Reguliersdwarsstraat. Het is een mooi voorbeeld van een typisch 17e eeuws winkel-woonhuis met trapgevel en grote vensters en een eigen ingang aan de Sint Jorisstraat.




Vermoedelijk hebben er in dit pand altijd al winkels gezeten, al werd ook de benedenverdieping wel bewoond. Uit krantenberichten blijkt namelijk dat op 1 november 1926 de bewoner van de benedenwoning brand stichtte in zijn eigen huis en daarvoor op 24 februari 1927 werd veroordeeld tot 3 jaar en 6 maanden gevangenisstraf.

In mei 1927 werd het hele pand geveild en daarbij omschreven als een "winkelhuis met vier afzonderlijk verhuurde bovenhuizen en erve aan de Reguliersdwarsstraat 31".* In de jaren vijftig en begin jaren zestig zat hier de grafische studio Tolnai.




Ergens in de jaren '60 werd het pand aangekocht door de stichting Diogenes, die het in de jaren 1969-1970 volledig liet restaureren.* Daarbij werden de vroegere winkelramen vervangen door schuiframen met 17e eeuwse roedeverdeling. Als bekroning van het geheel werd ook het bovenste trapje van de trapgevel gereconstrueerd, die in de loop der tijd verloren was gegaan.



Na de renovatie opende hier op 28 april 1970 de espressobar Coffeeshop Downtown, die het eerste openlijke homocafé van Amsterdam werd en lange tijd de oudste nog bestaande horecagelegenheid in de Reguliersdwarsstraat was. In april 2021, na bijna 51 jaar, sloot Downtown definitief zijn deuren.




Nadat het pand was overgenomen door de eigenaar van de naastgelegen coffeeshop Easy Times, volgde een ingrijpende interieurverbouwing en opende hier begin juli 2023 het Peruaans-Japanse restaurant INCA.








Nr. 33

Medio jaren '50 zat hier café Unicum. Sinds 1981 was hier Crimson Menswear gevestigd, dat aanvankelijk ook een kapsalon was. Deze zaak zou het meer dan 25 jaar volhouden en sloot uiteindelijk in september 2009. Niet lang daarna opende hier kapperssalon El Encanto.




Aan de zijgevel van dit pand aan de Sint Jorisstraat bevinden zich twee vormen van straatkunst: rechts van het raam een kleurig mozaïekje van een space invader en boven het raam een pijl in het kader van aBoVe ART:






Nr. 35

Sinds 1985 is hier het Chinees restaurant Sichuan Food gevestigd, dat in 1993 als eerste Chinese restaurant in Europa een Michelinster ontving. Sichuan wist deze ster tot en met 2005 te behouden en kreeg in 2004 zelfs 2 sterren.



Nr. 37

Uit krantenadvertenties kan worden opgemaakt dat mogelijk al sinds 1825 op dit adres de smederij en brandkastenfabrikant van J.D. Haalmeijer gevestigd was. In 1874 gingen J.D. Haalmeijer & Zonen een vennootschap onder firma aan met A.J.P. Haalmeijer en waarschijnlijk lieten zij in 1889 het huidige pand voor hun bedrijf bouwen.




Ook na het overlijden van A.P.J. Haalmeijer op 16 september 1900 bleef de smederij nog tot zeker 1914 aan de Reguliersdwarsstraat 37 gevestigd. Op 1 oktober 1920 opende 't Honk, een vereniging van kunstenaars en intellectuelen, haar sociëteit op dit adres, die echter een jaar later alweer failliet was.* In 1938 stond deze locatie als "ruime lichte werkplaats" te huur voor 50,- gulden.




Vanaf de jaren '60 zat in dit pand het magazijn van de zaadhandel en later ook groothandel in tuinbenodigdheden J.B. Wijs & Zn., die al sinds 1929 hun kantoor op nr. 32 hadden. Ca. 1980 verhuisde dit magazijn naar Aalsmeer.

In juni 1981 werd hier vervolgens het beroemde en meteen al zeer trendy gay café April geopend. In 1996 werd deze zaak ingrijpend vergroot en verbouwd, waarbij onder andere een draaiende bar werd geïnstalleerd. Daarmee werd het het toendertijd grootste homocafé van Europa.




Een volgende complete verbouwing vond plaats in 2008-2009, waarbij de zaak nog weer groter werd en een modern zwart/paars interieur van de hand van Eric Kuster kreeg, die eerder al de ARC had ontworpen.

Als gevolg van een conflict tussen eigenaar Sjoerd Kooistra en bierbrouwer Heineken werd het voorste deel van de April gesloten op 19 mei 2010 en sloot ook het achterdeel kort na de zelfgekozen dood van Kooistra op 27 juni 2010.

Tijdens de slepende afwikkeling van diens faillisement en nalatenschap werd de April uiteindelijk overgenomen door horeca-ondernemer Casper Reinders, die de zaak ombouwde tot een exclusieve gay bar genaamd Ludwig II. Deze werd geopend op 21 juli 2011, maar werd geen succes en daarom al in mei 2012 veranderd in de underground bar Ludwig, die zich ook niet meer speciaal op homo's richtte.

Bar Ludwig was evenmin een succes en in juli 2015 werd de zaak omgebouwd tot bar-dancing A l'Elephant du Congo. Deze zaak kwam echter ook niet veel verder dan hipsterfeestjes en sloot 2 jaar later al weer. Op 7 juli 2017 kwam hier de tijdelijke pop-up BAR7, waarmee het 7-jarig jubileum van entertainment- en boekingsbureau Showpony Productions werd gevierd.

In april 2018 opende hier de eerste Japanse karaokebar van de stad, onder de naam Duke of Tokyo.



Nr. 39

Medio jaren '50 schoenmaker H. Vermoolen. Sinds 1987 zat hier ManTalk mannenlingerie, die het precies 25 jaar lang volhield. In september 2012 werd de zaak opgevolgd door Artem Bodywear. Van september 2016 t/m april 2018 was de zaak gesloten wegens vernieuwing van de fundering.




In april 2021 opende in het vernieuwde souterrain een kleine patisserie onder de naam Hungry Dinosaur voor taart en gebak in Japans-Franse stijl, maar deze sloot in oktober 2022 al weer.

Artem Bodywear ging per 1 juli 2023 dicht, waarna hier op 21 juli een vergelijkbare zaak voor fetisjkleding en mannenondergoed onder de naam House of Riegillio opende.

In het souterrain was ondertussen de veganistische Patisserie Koekoek gekomen, maar die sloot eind 2023 omdat House of Riegillio de ruimte voor uitbreiding overnam.



Nr. 41

Begin jaren '80 zat hier café Man's Ruin, dat tot laat in de nacht geopend was en door maandblad Playboy tot de meest spectaculaire cafés van de stad gerekend werd.* Er was o.a. live-muziek en jamsessies.

Man's Ruin werd in 1986 opgevolgd door café De Korte Golf dat eveneens bekend kwam te staan om zijn jamsessies op zondagmiddag. Deze populaire zaak sloot uiteindelijk in 2003. In dat jaar kwam vanuit de Warmoesstraat The 5th Element hierheen, aanvankelijk als vodkabar, later ook als restaurant en champagnebar.

In juli 2008 werd deze locatie overgenomen door restaurant De Compagnon uit de Guldenhandsteeg, die van nummer 41 een brasserie en van het bijbehorende pand op nummer 45 een wijnbar maakte. Als gevolg van de economische crisis moesten beide zaken in augustus 2009 al weer gesloten worden.

In juli 2010 opende in dit pand The House of Rising, een concept store met een bar en ruimte voor nieuw talent op het gebied van kunst, mode en muziek. Deze zaak, die een bijzondere mix van hetero en homo, zakenmensen en artiesten wist te trekken sloot per 1 mei 2013.

In juli 2013 opende in dit pand Bar Paul, een initiatief van horeca-ondernemer Casper Reinders en zijn vrienden Bram de Vries en Horace Cohen. Bar Paul werd per 1 oktober 2017, tegelijk met de naastgelegen bar Moto Moto, gesloten.

Het pand werd vervolgens de nieuwe locatie van Bar Broker, die sinds 2016 eerst verderop in de straat, op nummer 44, gevestigd was. Hier kon Bar Broker geen succes meer worden en sloot in januari 2019.

Op 25 juli 2019 kwam op dit adres een nieuwe homozaak onder de naam Bar BLEND, een initiatief van Valy Pintiuc en Jorge Pessanha, die eind 2017 aan de Amstel 178 de kleine gay club YOLO openden.



Nr. 43

In 1984 bevond zich hier pianobar Fouquet die bij het bekende Franse restaurant Adrian op nummer 21 hoorde. Gasten van Adrien konden hier de avond beginnen of eindigen onder het genot van een wekelijks gastoptreden van jazzpianiste Diana Beerta, die sinds 1991 in de Verenigde Staten optreedt als Diana Burta.

In de jaren '90 was in dit pand café Nieuwe Liefde gevestigd, dat later opgevolgd werd door het Breeser Café. Sinds 2002 zat hier de Latijns-Amerikaanse homobar El Punto Latino, die in de zomer van 2006 zijn deuren sloot.* Het is niet duidelijk of er een relatie is met de gelijknamige zaak die aan de Lange Leidsedwarsstraat 35 zit.

Sinds juli 2007 was hier het Japans restaurant Mitsukuni gevestigd, dat in oktober 2013 gesloten werd. Al binnen twee maanden werd het opgevolgd door Huf, een Bar & Late Night Diner, opgezet door Bram de Vries, die sinds eerder dat jaar ook de naastgelegen Bar Paul en de iets verderop gelegen Bar Ludwig exploiteerde.

In juni 2017 werd Huf stilzwijgend omgevormd tot rum & colabar Moto Moto, die echter al per 1 oktober, tegelijk met de naastgelegen bar Paul, gesloten werd. De zaak werd vervolgens overgenomen door de exploitant van de naastgelegen Taboo Bar, die hier in maart 2018 De Taboo Kantine opende.



Nr. 45

Dit pand was al in 1921 in gebruik als een post van het Gemeentelijk Energiebedrijf en deed nog in de jaren '50 alszodanig dient. In 1994 opende hier café-dancing Blitz, aanvankelijk als gay café. Van 2004 tot 2005 zat hier de Latin Gay Bar Bongos. Deze werd in 2006 opgevolgd door Latin Bar Le Crush, die begin 2007 na een drugsinval gesloten en dichtgetimmerd werd.




In november 2007 werd dit pand in gebruik genomen door Vodka Bar & Restaurant The 5th op nummer 41 en samen daarmee in juli 2008 overgenomen door restaurant De Compagnon. Als gevolg van de economische crisis moesten beide zaken in augustus 2009 al weer gesloten worden.

Op 5 augustus 2010 opende hier opnieuw een homobar, dit keer onder de naam Taboo. Dit werd al snel de populairste homozaak van de straat en breidde in 2018 uit met de naastgelegen Taboo Kantine. In het voorjaar van 2021 werd tegelijk met funderingsherstel een kelder aangelegd.



Nr. 47

Medio jaren '50 zat hier reclame-atelier Arti.
Daarna was hier decennialang het reparatie-atelier voor tabakspijpen van Han Schellings gevestigd. Deze pijpenreparateur genoot landelijke bekendheid en werkte na de sluiting van zijn atelier in dit pand nog enkele jaren elders door. In 2004 is de werkplaats overgenomen door de aan het Pijpenkabinet gelieerde Smokania Pipeshop.

Na het vertrek van Schellings zat hier een hooguit een klein jaar café Groom en uiteindelijk is dit pand bij het naastgelegen restaurant La Margarita getrokken.



Nr. 49

In de jaren '50 en '60 zat hier carrosserie- en wagenbouw fa. G.C. van Erk & Zoon. Tijdens de 'kraakgolf' in het voorjaar van 1980 werd ook dit pand gekraakt, wat in een pamflet van 12 mei 1980 als volgt werd verkondigd:


In 1986 zat hier een modern vormgegeven restaurant-bar onder de naam World according to Garp - genoemd naar een populaire Amerikaanse roman van John Irving uit 1978. Op de begane grond was de bar met een permanente expositie van moderne kunst. Boven bevond zich het restaurant met Amerikaanse keuken, en daar waren ook de toiletten, waarvan de deuren voorzien waren van tekeningen van Herman Brood. Garp trok een trendy publiek.*

Garp sloot in 1988, waarna Louis Röst, Kooistra's compagnon voor de April, er een restaurant onder de naam De Mexicaan van probeerde te maken. Dat werd kennelijk geen succes, want in 1992 opende in dit pand het Caribische restaurant La Margarita, dat ook populair werd bij de latin gay community en uiteindelijk per 1 januari 2016 haar deuren sloot.

Na een algehele verbouwing van dit en het naastgelegen pand op nr. 47, waarbij onder meer de fundering vernieuwd werd, opende hier op 1 december 2017 een gay restaurant met bar en dinnershows onder de naam BurlesQue. Ondanks het fraaie interieur werd de zaak geen succes en maakte begin november 2018 plaats voor het tijdelijke Toppers Party Café dat na het jaarlijkse Toppersfeest begin juni 2019 weer dicht ging.

In het najaar van 2019 kwam deze horecaruimte, met een huur van 8.000,- euro per maand, te koop voor een overnameprijs van maar liefst 685.000,- euro. Pas in november 2021 kwam hier weer een nieuwe gayzaak, deze keer onder de naam Brasserie Je T'aime.








Nr. 51

In dit pandje zat in 1984 de Sushi Bar met "Van heel vroeg tot heel laat heerlijk Japans eten". Eind jaren '90 was hier de snackbar Midnight Snack. Later kwam hier een Marokkaanse(?) broodjeszaak, waar echter ook de nodige ruzies plaatsvonden.

In 2006 werd de zaak in 4 maanden verbouwd tot Wok & Cook, een klein maar populaire wokzaakje. Nadat dit in december 2012 verkocht werd, opende hier in maart 2013 Cafetaria Rhamsus, die echter al na een paar maanden weer gesloten werd. In maart 2014 openden Sol Lopez en haar man Ivan Moyano hier Pizza Heart, waarvan in 2010 al een vestiging op IJburg geopend was.


Ergens op de nummers 51, 53 en vermoedelijk ook nummer 49 zaten in de jaren '70 tot begin jaren '80 enkele hoeren. Tesamen met het feit dat ertegenover alleen garages zaten, gaf dit het middelste gedeelte van de straat een enigszins onguur, of op z'n Amsterdams gezegd: aggenebisj sfeertje.





Nr. 53

Op 9 maart 1993 opende hier de vegetarische broodjeszaak Sababa en in het jaar 2000 zat hier een vestiging van de keten Gary's Muffins, waarmee de Israeliër Gary Feingold in de jaren negentig de bagel in Amsterdam had geïntroduceerd. De Amerikaanse muffins en bagels werden echter pas later echt goed populair en deze vestiging, die op vrijdag en zaterdag tot 04.00 uur open was, sloot waarschijnlijk in 2005.



Sinds 2006 zat hier snackbar Noona, die sinds 2014 snackbar Menna heet en tot na de sluitingstijd van de uitgaansgelegenheden geopend is, net zoals de vroegere snackbar op nummer 51 dat kennelijk was.



Nr. 55-57

Hier bevonden zich twee 18e eeuwse pandjes met tuitgevel, waar in 1917 op nummer 55 brandstoffenhandel C. van Hilst en op nummer 57 de Internationaal Bar zat. Beide pandjes zijn in de jaren '60 gesloopt.



De plek bleef leeg totdat hier in de jaren '80 een futuristische nieuwbouw van beton en zwart glas werd gerealiseerd - tot ontzetting van de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad (VVAB).

Lange tijd werd aangenomen dat dit pand was ontworpen door de bekende architect Sjoerd Soeters, maar begin 2019 werd duidelijk dat Berend Fraenkel de ontwerper is. Tegenover Het Parool liet hij weten dat het gebouw "door toedoen van de opdrachtgevers en onvoldoende handhaving door de overheid, veel verminkingen heeft ondergaan."

Dit nieuwbouwpand omvat een luxe penthouse, een appartement en een horecagelegenheid die de begane grond en de eerste verdieping inneemt. Nog in 2005 kon men via homohotel Amistad in de Kerkstraat in het penthouse en het appartement overnachten, maar het penthouse werd in 2007 te koop gezet voor 645.000,- euro. Het daarondergelegen tweekamerappartement stond in 2011 te koop voor 310.000,- euro.

In de horecaruimte hebben o.a. Tony's Trattoria van de Pasta & Pizza Company, Pizzeria Calzone en het Spaanse restaurant La Esquina gezeten, die ook de grote gevelvlakken van hun respectieve reclames voorzagen. In 1999 zat hier het Spaanse tapasrestaurant El Niño, dat na een schietpartij gesloten werd. Van 2003 tot medio oktober 2018 zat hier het Argentijnse grillrestaurant Los Amigos, maar de muurschildering was nog altijd die van La Esquina.

Na een algehele verbouwing opende hier op 27 december 2018 de vierde vestiging van de populaire Vegan Junk Food Bar (VJFB). De gevel was ondertussen geheel zwart geschilderd, net zoals vóór 1999 het geval was, en de muurschildering verwijderd.






De Geelvinck

In het nieuwbouwcomplex De Geelvinck waren, naast een winkel aan de Reguliersdwarsstraat, diverse winkels aan de Geelvincksteeg en de Singel, alsmede kantoren en een parkeergarage gevestigd. De garage was ook voor het winkelende en uitgaande publiek beschikbaar.


De naam van dit complex, die iets te letterlijk in de kleur van de raamkozijnen terugkwam, ging terug op een dubbel pakhuis dat op de hoek van de Singel (nr. 530) en de Geelvincksteeg stond. Dit pakhuis werd in 1876 afgebroken om plaats te maken voor een nieuw gebouw genaamd d'Geelvinck, dat in 1888 in bezit kwam van de Amsterdamsche Werkmansbond.

Een paar nummers verderop, op Singel nr. 536, bevond zich sinds 1934 café Populair, dat werd gerund door ome Henk (ten Brink), die eerder de homokroeg Rheinland (Warmoesstraat 77) had. Toen de politie in de Populair kwam kijken troffen ze homo's aan, waarna van vergunningen voor drank en muziek geen sprake meer kon zijn. Desondanks bleef dit tot in de oorlog een redelijk goed bezocht homocafé. Dat zal mede gekomen zijn door de gunstige ligging nabij het door homo's drukbezochte urinoir onder het wachthuis naast de Munttoren.

Deze panden werden samen met het achterliggende huizenblok in 1943 verwoest door het neerstorten van een Engelse bommenwerper en de daaropvolgende brand. Na de oorlog was het braakliggende terrein, samen met dat aan de overkant van de straat, in gebruik bij garage Tabak.

Midden jaren '60 werd hier, direct aansluitend bij het gebouw Muntstaete, het huidige pand gebouwd. Het kwam gereed in 1966 en was, net als gebouw Munstaete, ontworpen door de architect K.L. Sijmons uit de kring van het Nieuwe Bouwen.

Het nieuwe gebouw bevindt zich een flink stuk binnen de oude rooilijnen, zodat de Reguliersdwarsstraat breder en de Geelvincksteeg een (autovrij) pleintje werd, dat nu zomers met terrasjes gevuld is. Oorspronkelijk bevond zich langs deze kant van het pand een galerij, maar die werd eind jaren '90 dichtgemaakt en was sindsdien onder nummer 57a een winkelruimte.





De Geelvinck omvatte de volgende huisnummers:

Nr. 57a

Sinds 2004 was hier Bed Habits gevestigd, een winkel voor een luxe slaapkamerinrichting. In mei 2014 verhuisde de zaak noodgedwongen naar een nieuwe locatie aan de Oostelijke Handelskade. Op 11 juli 2014 opende in dit pand een tijdelijke galerie van Urban Art House, die met ingang van 1 januari 2017 vertrok naar de Prinsengracht 529.



Nr. 59

Sinds 1994 was hier The Fabulous Stringslip gevestigd, een winkel voor erotisch ondergoed en speelgoed, maar ook voorverkooppunt voor homofeesten. Deze winkel sloot per 1 juli 2011 en de kleine winkelruimte werd tegen het eind van dat jaar bij de naastgelegen showroom van Bed Habits getrokken.



Nr. 61

Hier was jarenlang de in- en uitrit van parkeergarage De Geelvinck, met als bijzonderheid de autolift die voertuigen tot op het dak bracht, waar deze geparkeerd konden worden. Deze garage werd per 27 maart 2017 gesloten als gevolg van de algehele renovatie van het Geelvinckgebouw.



Bloom House

Eind 2015 werd kantoorgebouw De Geelvinck namens de grote Duitse investeringsmaatschappij TRIUVA aangekocht door IVY Group. Deze liet het pand van 2016 t/m 2018 volledig renoveren, waarbij onder meer de openbare parkeerplaatsen op het dak vervielen. Van de geplande representatieve ingang aan de Reguliersdwarsstraat kwam echter niets terecht: op deze hoek kwamen alleen de vensters van de kantineruimte.

Na de voltooiïng van de verbouwing werd het pand omgedoopt tot Bloom House en verhuurd aan vakantieboekingswebsite Booking.com, dat hier een van zijn vele Amsterdamse kantoren vestigde. De ingang bevindt zich, net als voorheen bij gebouw De Geelvinck, aan de Bloemenmarkt op het Singel. Na het gereedkomen van een nieuw hoofdkantoor op het Oosterdokseiland in de zomer van 2023 vertrok Booking.com weer uit Bloom House.





Muntstaete

Tussen Bloom House en het Carlton Hotel ligt het nieuwbouwcomplex Muntstaete, waarin enkele winkels en kantoren aan de Singel zijn gevestigd. Ook dit pand beschikt over een inpandige parkeergarage die aan de Reguliersdwarsstraat uitkomt, maar deze is niet voor publiek toegankelijk.




Dit gebouw werd ontworpen door architect K.L. Sijmons en in 1958-'61 gebouwd als het nieuwe hoofdkantoor voor de "Spaarbank voor de stad Amsterdam", dat in 1964 door de toenmalige minister van Financiën werd geopend. In dit gebouw bevond zich onder meer een grote recreatiezaal met een podium, die toegankelijk was via de ingang aan de Reguliersdwarsstraat nr. 75:




In 1979 werd de naam van deze bank, inmiddels één van de grootste van ons land, gewijzigd in Centrumbank. In 1983 fuseerde deze bank met spaarbanken uit Rotterdam en Breda tot de Verenigde Spaarbank (VSB), die in 1990 samen met AMEV en de Belgische verzekeraar AG Groep opging in het huidige Fortis. Een kleiner deel van dit pand (Singel 542) was in gebruik bij de Autoriteit Financiële Markten en vervolgens bij een deel van het Gerechtshof Amsterdam.

In de vroegere recreatiezaal aan de Reguliersdwarsstraat werd in september 2015 The Startup Orgy (TSO) geopend, een samenwerkingsruimte voor startupbedrijfjes. De opening werd onder meer bijgewoond door ANB-AMRO topman Gerrit Zalm en voormalig minister van financiën Jan Kees de Jager. Per 1 januari 2017 verliet TSO deze ruimte weer.

Na het vertrek van het Gerechtshof stond het grootste deel van het Munstaetegebouw leeg, totdat hier, na een algehele renovatie van het interieur, eveneens een onderkomen voor startsups gerealiseerd werd onder de naam TQ. De opening op 11 oktober 2016 werd verricht door niemand minder dan premier Rutte.



Geschiedenis van deze locatie

Het huidige gebouw Muntstaete staat op de plek waar, tot aan de verwoesting van 1943, het vroegere hoofdkantoor van de Spaarbank voor de Stad Amsterdam stond. Dat bevond zich aanvankelijk in het pand aan de Singel nr. 542, waar rond 1912 ook nr. 544 bij werd getrokken. Eind jaren '30 werd dit kantoor opnieuw verbouwd, waarbij het naar achteren toe helemaal werd doorgetrokken naar een nieuw gebouwd pand aan de Reguliersdwarsstraat nr. 73.

Na het neerstorten van de Engelse bommerwerper in de nacht van 26 op 27 april 1943 werd ook dit hoofdkantoor van de Spaarbank zwaar beschadigd. Na de nodige herstelwerkzaamheden kon het echter al na een half jaar weer provisorisch in gebruik worden genomen (zie: Archief van de Spaarbank voor de Stad Amsterdam).

Toen het nieuwe hoofdkantoor aan het Singel gereed was, vormden de ca. 60 personeelsleden van de spaarbank op 4 maart 1961, na sluitingstijd, een menselijke keten om de 350.000 rekening-courantkaarten van het oude kantoor aan de Reguliersdwarsstraat over te brengen naar het nieuwe pand aan het Singel.

Nagenoeg geheel verwoest werd in 1943 ook het befaamde Huydecoperhuis aan de Singel nr. 548. Deze rijkversierde en ruime woning was ontworpen door Philips Vingboons en in 1634 gebouwd voor de machtige burgemeester Joan Huydecoper van Maarsseveen (1599-1661).

Eind 19e eeuw was hierin een papierfirma gevestigd, waartoe ook het pand aan de Reguliersdwarsstraat nr. 75 behoorde. Na het neerstorten van de Britse bommenwerper resteerde van het Huydecoperhuis alleen nog de voorgevel. Die werd steen voor steen afgebroken en ligt tot op heden ergens opgeslagen.



Nr. 77

Op de nummers 77-81, die tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest werden, zat blijkens diverse krantenadvertenties een de smederij, constructiewerkplaats en brandkastenfabriek die in 1905 door J.W. Haalmeijer en J.D. Haalmeijer onder vennootschap bedreven werd.

In mei 1912 werd het smederijbedrijf naar de Kerkstraat 78 verplaatst. De eigenaren zullen ongetwijfeld familie zijn geweest van de Haalmeijers die al sinds 1825 iets verderop in de straat, op nr. 37 eenzelfde bedrijf uitoefenden.


 

Reguliers.net © 2007/2020
Disclaimer/Cookies
Contact

.