 | ||
 |
||
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
 |
||
NIEUWS - 25 juli 2015
Achter de schermen van de Amsterdam Gay Pride
Afgelopen november heeft de organisator van de jaarlijkse Amsterdam Gay Pride voor het eerst sinds 2008 weer een jaarverslag en een jaarrekening gepubliceerd.
Beiden documenten bieden een interessant kijkje achter de schermen van dit evenement, maar werden nog niet eerder besproken. Daarom als vooruitblik op de komende, hier een terugblik op de vorige Amsterdam Gay Pride.
Jaarverslag AGP 2014
Organisatie
Om te beginnen wordt de Amsterdam Gay Pride sinds vorig jaar niet meer door ProGay georganiseerd, maar door de stichting Amsterdam Gay Pride (AGP). Deze ontstond toen de toenmalige directeur Irene Hemelaar samen met twee andere medewerkers uit ProGay stapten en zelfstandig verder gingen als de huidige stichting AGP.
Voorzitter van het stichtingsbestuur is Frits Huffnagel. De werkorganisatie staat onder leiding van algemeen directeur Lucien Spee, maar meest zichtbare vertegenwoordiger van de nieuwe organisatie is nog steeds Irene Hemelaar, die nu directeur LHBTI-emancipatie is.
Ondanks deze pretentieuze titels zijn er, naast de twee directeuren, maar twee andere personen in betaalde dienst van de stichting. Al het overige werk wordt op vrijwillige basis gedaan.
Vergunning
De procedure voor het aanvragen van de vergunning die voor de Gay Pride nodig is bleek wederom problematisch en chaotisch. Het jaarverslag meldt dat er nauwelijks of geen coordinatie van de verschillende gemeentelijke diensten leek te zijn.
Bij de politie was het onduidelijk bij wie de stichting AGP terecht kon en kreeg zij steeds met nieuwe, onbekende personen te maken, in plaats van de vertrouwde gezichten waarmee in voorgaande jaren was samengewerkt. Mogelijk was dit een gevolg van de oprichting van een Nationale Politie.
Eén en ander maakte de hele procedure tijd- en energieverslindend. Het lijkt dan ook vooral de gemeente te zijn die ervan profiteert dat er voor de Gay Pride één overkoepelende vergunning wordt verleend, waardoor zij slechts met één partij om tafel hoeft, in plaats van met de afzonderlijke organisatoren van de straatfeesten e.d.
De Canal Parade van 2013
Canal Parade
Het absolute hoogtepunt van de Amsterdam Gay Pride is de befaamde botenparade, waarvan de logistieke organisatie in handen ligt van het evenementenbureau O is 4. Inhoudelijk gezien is een steevast terugkerend punt van kritiek dat de Canal Parade te commercieel en te weinig vernieuwend zou zijn geworden.
Om daaraan tegemoet te komen, heeft de stichting AGP enkele maatregelen genomen. Om de diversiteit te waarborgen worden bijvoorbeeld wildcards uitgegeven, waardoor in 2014 een vrouwen-, ouderen- en jongerenboot, alsmede een boot van de leerscene konden meevaren.
Bovendien werd het Botenparade Fonds ingesteld, waaruit kleine boten tot maximaal 50% van de kosten voor decoratie vergoed kunnen krijgen, om zo een creatieve aankleding te bevorderen. In 2014 kregen de Marokkaanse en de Joodse boot, de Trotse LesBoot, alsmede de boten van Henk Dal en Gay Swim Amsterdam een dergelijke bijdrage.
Het jaarverslag vermeldt vreemd genoeg geen bezoekersaantallen, maar in de brochure voor commerciële partners wordt gezegd dat de Canal Parade door 350.000 en de straatfeesten door 170.000 mensen bezocht werden, waarna deze aantallen worden opgeteld tot 520.000 - kennelijk zonder rekening te houden met het feit dat veel mensen beide onderdelen bezoeken.
Inschrijfgelden
Volgens de jaarrekening beliepen de kosten voor de botenparade 253.000,- euro, oftewel 26% van de totale uitgaven. Hoewel dat niet met zoveel woorden gezegd wordt, zullen deze kosten uit twee inkomstenbronnen gedekt zijn: een subsidie van de gemeente en de eigen inkomsten uit de parade.
In 2014 had de organisatie een subsidie van 200.000,- euro uit het gemeentelijke Evenementenfonds ontvangen. In het voorgaande jaar was 83% van deze subsidie bestemd voor de botenparade, 11% voor de beveiliging van de straatfeesten en 6% voor internationale marketing.
De Canal Parade zelf bracht in 2014 ruim 140.000,- euro op, waarvan zo'n 100.000,- uit de inschrijfgelden - samen met de subsidie ruim voldoende om de kosten te dekken.
Hoeveel de grootste bedrijfsboten, de zogeheten partnerboten (dit jaar Akzo Nobel, KPN, PostNL, Vodafone en Gay Care), bijdragen is echter niet duidelijk. De tarieflijst noemt bedragen vanaf 30.000,- euro, maar mogelijk dat een groot deel daarvan in diensten verleend wordt.
In hoeverre deelname van commerciële boten nodig is om het inschrijfgeld voor kleine en LHBT-gerelateerde boten laag te houden, kan daarom niet goed beoordeeld worden.
Update: Canal Parade telt minder homoboten dan gedacht
De "Kasteelboot", die als een van de weinigen nog als
vanouds door vrijwilligers zelf versierd wordt
Straatfeesten
Na de botenparade zijn de straatfeesten de belangrijkste publiekstrekkers van de Amsterdam Gay Pride. Uit het jaarverslag blijkt echter dat het organiseren hiervan steeds problematischer wordt.
De gemeente stelt voor deze feesten namelijk steeds strengere eisen op het gebied van veiligheid en reiniging, maar laat de kosten daarvan over aan de lokale organisatoren, waardoor dergelijke evenementen nauwelijks nog rendabel te maken zijn.
Gezien het grote economische belang van de Gay Pride voor de stad, was de stichting AGP van mening dat de gemeente dan ook maar een subsidie voor deze kosten moest verlenen. Van de aangevraagde 74.000,- euro (waaronder 40.000,- voor beveiligingskosten) werd echter maar 28.000,- euro toegekend.
De rest van de kosten, zo'n 116.000,- euro, kwam daardoor ten laste van de verschillende organisatoren. Voor een groot straatfeest zoals in het westelijke deel van de Reguliersdwarsstraat kon dat al gauw richting de 15.000,- euro gaan. Hierdoor is het dus niet zo dat de homohoreca met deze feesten flink binnenloopt, zoals vaak wordt gedacht.
Gay Pride straatfeest in de Reguliers (2014)
Reguliersdwarsstraat
Het straatfeest bij de grote homozaken in de Reguliers leverde volgens het jaarverslag vorig jaar nog een probleem op: twee weken nadat de stichting AGP haar definitieve vergunningaanvraag had ingediend, werd op de algemene ledenvergadering van de ondernemersvereniging besloten om toch niet aan de Gay Pride mee te doen.
Door het toegenomen aantal zaken dat zich niet meer op een homopubliek richt, bleek het draagvlak voor de Gay Pride te zijn afgenomen. Een week later liet echter de eigenaar van Bar Dvars weten dat hij het feest dan wel in z'n eentje wilde organiseren, maar ook dit leverde weer onenigheid op en pas na bemiddeling door de gemeente kon het RGLRS straatfeest toch nog doorgaan.
Onder het kopje "Veiligheid in de Openbare Ruimte" wordt in het jaarverslag opgemerkt dat de ingehuurde beveiliging enkele malen een beroep heeft moeten doen op de politie toen de toestroom te massaal werd en/of bezoekers te agressief.
Opmerkelijk genoeg wordt niet vermeld dat deze agressie deels ook opgeroepen werd door de veel te rigoreuze "afhekking" van het straatfeest in het westelijke deel van de Reguliers, een maatregel die bovendien geheel tegen de geest van Gay Pride ingaat.
Sponsors & Beveiliging (2014)
Financiën
Tegelijk met het jaarverslag heeft de stichting AGP ook een jaarrekening gepubliceerd. Die geeft een overzicht van de belangrijkste inkomsten en uitgaven die met de Amsterdam Gay Pride van 2014 gepaard gingen (bedragen afgerond):
|
Inkomsten: Sponsoring: Subsidie: Botenparade: Straatfeesten: Marketing: Totaal: |
565.000 240.000 140.000 117.000 66.000 1.128.000 |
Uitgaven: Marketing & Comm.: Botenparade: Overig programma: Straatfeesten: Reserves: Organisatie + div.: Totaal: |
333.000 253.000 184.000 153.000 135.000 69.000 1.127.000 |
De grootste inkomstenbron waren dus de sponsors, die in 2014 goed waren voor ruim 565.000,- euro, al bestond slechts 223.000,- euro uit cash geld, de rest waren kortingen en ruiltransacties (zgn. barters).
Marketing
Blijkens de jaarrekening was Marketing & Communicatie de grootste kostenpost van de Amsterdam Gay Pride: daar werd in 2014 ruim 333.000,- euro aan besteed, maar ook dit bedrag bestond voor iets minder dan de helft uit ruiltransacties.
Deze kosten werden niet nader gespecificeerd, maar wel werd in het jaarverslag beschreven dat zo'n 42.000,- euro nodig was voor een nieuwe website. De vorige site voldeed niet meer, onder meer omdat de maker ervan een wurgcontract met ProGay zou hebben afgesloten.
Het bleek ook niet mogelijk om gebruik te maken van een database met gegevens over het homo-uitgaansleven, die door de stichting Outmedia was samengesteld. Deze is destijds met een subsidie van de gemeente opgezet ten behoeve van een portaalwebsite voor Gay Amsterdam, die echter nooit gerealiseerd werd.
- Dit bericht verscheen ook op Quotenet.nl en Checkit-Out.nl
- Zie ook de reportages van de besloten openingsreceptie van Amsterdam Gay Pride 2015 bij The Post Online en Gossip Gay
3 reactie(s)
Door JJ op 26-07-2015 om 4:49 uur:
is er geen PDF-versie van die verslagen??
Door Webmaster op 26-07-2015 om 9:23 uur:
Zo te zien niet... dat was mede een reden waarom ik de belangrijkste punten hier beschreven heb ;-)
Door JJ op 27-07-2015 om 3:18 uur:
blijkbaar vinden ze dat je het document alleen op je computer moet lezen en niet op papier (wellicht zijn ze er wel hoor...op papier)
(Om technische redenen is het tijdelijk niet mogelijk om een reactie te plaatsen)
Reageer:
Meer nieuwsberichten:
- Gemeente en politie steunen extra veiligheidsmaatregelen in de straat
- Benefietgala Samen Sterk Tegen Kanker bij BLEND XL
- Twee dragqueens mishandeld; bestaande veiligheidsinitiatieven nog onvoldoende
- De Regulist: een nieuwe krant voor de LHBTI+-gemeenschap
- Dit najaar veilig uitgaan met Dress & Dance
- Ondanks regen een bruisende Pride-viering
