 | ||
 |
||
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
 |
||
Café-pub SOHO
 Mensen
Al direct na de opening in 1999 kwam er in de Soho een gevarieerd publiek. Maar als eerste grote nieuwe homozaak in 10 jaar en met een nog niet vertoond interieur, werd de Soho ook snel the place to be voor alles wat gay en trendy was. Dat had echter ook een keerzijde, die valt af te lezen uit de volgende recensie uit de beginjaren van de Soho:
This gorgeous English-style pub is always busy with pretty (and they know it) men who are much too important to waste their time on you.
Mensen in de Soho (2006)
(foto: www.pubsoho.eu)
Maar dat veranderde weer, toen in 2002 een volgende gay-minded bar werd geopend: de hypermoderne ARC. Daarmee kreeg al wat jong, hip en homo was er een nieuwe hotspotbij, die dit keer ook qua interieur strak en trendy was.
De Soho zat sindsdien qua sfeer tussen de April en de ARC in en werd gekenmerkt door een gevarieerd publiek, met naast mannen ook vrouwen, naast homo's ook hetero's, naast jongeren ook ouderen en naast Amsterdammers ook mensen van buiten de stad en toeristen vanuit de gehele wereld.
Impressies
Zie voor een impressie van de bezoekers enkele grote en kleine foto's uit de oude doos (d.w.z. het Internet Archive), van medewerkers en gasten, zo te zien bij gelegenheid van een aidsbestrijdingsactie:
En ook nog de thumbnails van foto's uit 2004 van:
Vóórdat het Internet massaal beschikbaar was, en sindsdien voor homo's hét medium is geworden om nieuwe contacten aan te knopen, waren zij welhaast noodgedwongen op de homocafé's aangewezen om gelijkgestemden te leren kennen.
Het interieur van de Soho was met zijn vele spiegels en zichtlijnen ook bijzonder geschikt om oogcontact te maken. Was er eenmaal een "klik", dan waren er voor het uitwisselen van telefoonnummers en/of mailadressen speciale kaartjes beschikbaar:
Personeel
Aanvankelijk was er in de Soho ook bedienend personeel, maar later alleen nog medewerkers achter de bar. Daar staat een, zoals dat tegenwoordig heet, crew van een kleine 10 man voor de gasten klaar. Dit zijn jongens (en later ook meisjes) die dit werk doorgaans als bijbaantje naast een studie doen. Daardoor vond in de zomervakantie vaak een wisseling van de wacht plaats, maar de meesten werkten er met zoveel plezier, dat ze het niet zelden meerdere jaren achter elkaar volhielden.
De eerste personeelsadvertentie
voor de nieuwe Soho, juni 1999
De outfit van de crewleden wisselde ook regelmatig: zo werden uniforme gesponsorde blauwe of zwarte t-shirts of witte overhemden gedragen, maar ook mochten zij ook lange tijd gewoon eigen zwarte shirts dragen. In de zomer van 2008 kwamen er zwarte t-shirts met daarop geborduurd het logo van de Soho, van Reguliersonline.nl en van sponsor Winq.
De Soho-crew bij gelegenheid van Gay Pride 2007
Het barpersoneel staat onder leiding van een (meewerkend) manager die de dagelijkse leiding over de zaak heeft. Tot en met 2010 viel de manager aanvankelijk onder de pachter, die de onderneming samen met enkele andere grote homohorecazaken van de toenmalige eigenaar Sjoerd Kooistra pachtte:
Eigenaar Sjoerd Kooistra met zijn toenmalige pachter
en Miss Windy Mills in de Soho (ca. 2006)
(foto: www.misswindymills.com)
Nadat de April op 8 januari 2008 werd gesloten voor de algehele verbouwing, werd het befaamde dubbele Happy Hour van de zondagavond voorlopig naar de Soho verplaatst. Het was even afwachten of het na deze verhuizing even populair zou blijven, maar dat bleek al gauw het geval. Ook bij de Soho stond die zomer de straat net zo vol als bij de April het geval was:
Mensen op straat tijdens het dubbele Happy Hour (april 2009)
Neergang
Na de heropening van de April in juli 2009 werd het dubbele happy hour daar weer in ere hersteld. Het oude publiek trok al snel naar de April terug en zo werd deze mooie nieuwe zaak weer de populairste van de straat.
Met daaroverheen nog een zware economische crisis en een koude winter trok de Soho aan het kortste eind. Zelfs een permanente actie met een halve liter bier voor slechts € 3,- kon niet meer verhinderen dat er steeds minder bezoekers kwamen. Eind november 2009 beschreef iemand het op de Soho-hyve als volgt:
Het gaat steeds slechter, en het lijkt wel alsof het ieder weekend steeds minder druk is in de Soho. Wat is er toch aan de hand met de ooit zo geweldige leuke en gezellige Soho?
Tot 2 jaar geleden, was het iedere dag, echt iedere dag hartstikke druk en leuk. De bovenverdieping was gewoon iedere dag open, en in het weekend was het helemaal vol, zowel boven als beneden.
En moet je nu eens kijken... vergane glorie. Het is zo ontzettend jammer. Ik mis die goeie oude tijd van 2-3 jaar geleden, toen het nog echt leuk en gezellig was.
Tot 2 jaar geleden, was het iedere dag, echt iedere dag hartstikke druk en leuk. De bovenverdieping was gewoon iedere dag open, en in het weekend was het helemaal vol, zowel boven als beneden.
En moet je nu eens kijken... vergane glorie. Het is zo ontzettend jammer. Ik mis die goeie oude tijd van 2-3 jaar geleden, toen het nog echt leuk en gezellig was.
In het daaropvolgende jaar 2010 werden de avonden echter langzaamaan weer drukker, maar vooral omdat de Soho kon profiteren van het feit dat één voor één de grote homozaken in de Reguliersdwarsstraat werden gesloten, dit als gevolg van het ineenstortende imperium van eigenaar Sjoerd Kooistra. Tenslotte moest op 28 september 2010 ook de Soho dit lot ondergaan.
Overname en heropening
Na maandenlange onderhandelingen werd de Soho uiteindelijk overgenomen door Frances Neesen, de vrouw van Martin Nijdam, die jarenlang als "superpachter" voor Kooistra gewerkt had en die tegelijk ook de Three Sisters Pub aan het Rembrandtplein uit de Kooistraboedel had gekocht. Zij heropenden de Soho op 3 maart 2011. Dit heugelijke nieuws haalde zelfs het NOS Journaal op 3.
Ter gelegenheid van de heropening was er vanaf 20.30 uur, geheel in de traditie van wijlen Sjoerd Kooistra, een uur lang gratis drinken. Het feest werd massaal bezocht en de Soho stond dan ook zowel boven als beneden bomvol, iets dat jarenlang niet meer het geval was geweest en deed terugdenken aan de tijd toen dit elk weekend het geval was.
Vele van de oude gasten en personeelsleden waren soms voor het eerst sinds jaren weer terug en ervoeren het alsof de Soho nooit weg was geweest. Met de heropening kwam er een heel nieuw personeelsteam onder leiding van een eveneens nieuwe bedrijfsleider. Op de achtergrond waren ook de nieuwe eigenaresse Frances Neesen en haar man Martin Nijdam aanwezig.
Levend Kunstwerk Fabiola tijdens de heropening van de
Soho op 3 maart 2011 (links voor de grote spiegel)
Mensen op de nieuwe dansvloer van de Soho (2011)
Nieuwe uitbaters
In februari 2013 werd de Soho opnieuw overgenomen, namelijk door BO&T Productions BV, een bedrijf dat ook eigenaar is van o.a. de feestcafés Bubbels in de Lange Leidsedwarsstraat, Café in the City aan het Kleine Gartmanplantsoen en Feest van Joop aan de Lange Leidsedwarsstraat.
Omdat dit uitgesproken heterozaken zijn ontstond even de vrees of de Soho wel een homozaak zou blijven. Deze vrees bleek ongegrond, want sindsdien is de Soho, samen met de tegenovergelegen Taboo Bar, de meest herkenbare homozaak van de Reguliersdwarsstraat geworden.
Customized bierviltje
van de Soho (2014)
En nadat er jarenlang nauwelijks meer foto's vanuit de Soho online geplaatst waren, kwam er toen ook een vaste fotografe die weer regelmatig fotoseries van de bezoekers maakte. Deze kwamen niet meer zoals vroeger op de website, maar verschenen via de Facebook Photo Stream:
Mensen in de Soho, 8 augustus 2014 - klik ter vergroting
(foto: Soho/Gwenda Bloemendaal)
In 2014 werd Bert Nijhof de manager van de Soho en ook hij wil de zaak zo gay mogelijk houden, al is dat soms niet makkelijk en dan klagen homobezoekers dat er teveel hetero's komen. Tegenover homoglossy Winq zei Nijhof daar in december 2017 het volgende over:*
"Je merkt gewoon dat veel meer mensen gemengd gaan stappen tegenwoordig. Iedereen heeft z'n bek er vol van dat de tijden van weleer zijn vervlogen. Laten we eerlijk zijn: het Ãs ook anders geworden.
In veel heterotenten kan ik niet zoenen met mijn vriendje, maar bij SOHO zien we wel steeds vaker hetero's verschijnen, die er dan vervolgens een probleem van maken wanneer twee jongens elkaar zoenen.
Die wijs ik direct het gat van de deur. Dat soort gasten zijn bij ons nÃét welkom."
In veel heterotenten kan ik niet zoenen met mijn vriendje, maar bij SOHO zien we wel steeds vaker hetero's verschijnen, die er dan vervolgens een probleem van maken wanneer twee jongens elkaar zoenen.
Die wijs ik direct het gat van de deur. Dat soort gasten zijn bij ons nÃét welkom."
BurlesQue
Toen in 2017 schuin tegenover de Soho het voormalige restaurant La Margarita leeg kwam te staan zag Bert Nijhof zijn kans schoon voor een nieuwe zaak naar het voorbeeld van dragqueenrestaurant 't Sluisje (nabij de Spuistraat). Zelf ging hij met zijn man Lars wonen in het appartement boven de nieuwe zaak.
De grote horecaruimte verbouwde Nijhof samen met zijn compagnon Daniel Pervan tot een dinnershow-restaurant in de stijl van de Parijse Moulin Rouge. De zaak opende in december 2017 onder de naam BurlesQue, maar hield het ondanks de hoge verwachtingen nog geen jaar vol. In november 2018 werd de ruimte omgevormd tot het Toppers café-restaurant.
> vervolg: Entertainment

