 | ||
 |
||
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
 |
||
Martin
 Martin was als bezoeker zo'n 10 jaar lang vaste gast in de bekende heterozaken van de Reguliersdwarsstraat.
Over zijn tijd in de Reguliersdwarsstraat en met name in discotheek Richter laten we Martin hier zelf aan het woord:Als doorgewinterde hetero ben ik er trots op de Reguliersdwars zo ongeveer 10 jaar achtereen als jachtgebied te hebben gehad. Ik was vaste gast in Richter, maar ook Blitz en Nieuwe Liefde stonden standaard op de kaart, net als Naar Boven (later Ministry) en de Sandy's.
Ach, de Richter, een naam door mij uitgesproken met een zweem van weemoed. Wat ik daar in de meer dan tien jaar aanwezigheid heb meegemaakt:
Mijn eerste ontmoetingen met Richter hadden te maken met RUR. Ik woonde, werkte en leefde in ´t Gooi. In Amsterdam kwam ik alleen als ik er voor werk moest zijn. Als redacteur van Countdown TV (ook Veronica) moest ik Jan Lenferink soms van info bedienen aangaande de popster die hij op visite kreeg. En, als ik de artiest goed kende, was ik daar ook aanwezig om hem of haar op te vangen. Gert-Jan vond het altijd zo belangrijk om de gasten volleeeedig ontspannen op het podium te krijgen...
Ik kwam er vaak met mijn maatje in die tijd: Erik de Zwart. Samen jagen op fotomodellen of meiden die daarvoor door wilden gaan. Tachtiger jaren, belachelijke kapsels, nog belachelijker truien. Een paar jaar later hernieuwde ik de kennismaking met Richter. Martijn, een ander vriendje van me, was in de Reguliersdwars gaan wonen.
Martijn K, José van Luv en Martin
Het was het begin van uitgaan in de Richter dat niet meer is opgehouden voor de club zijn allerlaatste avond beleefde. Wat heb ik er niet meegemaakt. De tijd vóór deejays gingen mixen. Richter had een ouwe reggaespecialist van Muziekkrant Oor achter de draaitafels als resident ooit.
Hoe goed ik mijn best ook doe... ik herinner me zijn naam even niet meer. Schande, want wij werkten daarvoor beiden voor Keihard en Swingend: de uitgevers van Hitkrant en Muziekkrant OOR.
En toen eenmaal House de late tachtiger jaren binnenkwamen, was het klaar. Elke dag feest en dan Dimitri op woensdag... madre mia.
Ik heb ooit Clint Eastwood en General Saint (Hitsingle "Stop that Train") op een koude decembernacht na een interview beide heren Richter laten zien. Ze hadden nogal bekijks.
Ik was er toen Prince er was.
Ik vierde er Nieuwjaar.
Ik vierde er de bruiloft van mijn vriend en vriendin.
Ik was er op die eerste en tweede Wasteland Party. Ik liep over de brug naar de Blitz.
En ik was meer dan een jaar niet te genieten dat ik 'mijn' clubhuis kwijt was.
En dan vergeet ik al die andere honderden gebeurtenissen. Een bevriende artiest die een tijdje helemaal niet te houden was en soms drie avonden in de week er te vinden was midden in een periode van toeren.
Eindfeestjes van tv-programma's die ik er regelde omdat ik dan lekker in mijn eigen clubhuis eindfeest kon vieren.
En dan alle vaste klanten. Het was echt een stamkroeg met een label van club... altijd knap gevonden!
De afgelopen weken kwam ik toevallig Victor en later ook nog Petra tegen. Ik werd beide keren weer weemoedig en toen ik ze zag dacht ik: ik zou zo graag nog een keer aan de bar willen hangen. Harriet kijkt dan alleen maar naar me van een afstand en vraagt: "Ballantines?". "Met ijs" roep ik terug.
Martin Anders
PS: Die deejay wiens naam ik me niet kon herinneren was Piet Franssen.

